Zeytini düşününce

Zeytomu düşününce aklıma önce hep o kehribar gözleri geliyor

Sevgiyi, hüznü, çocukluğu içinde taşıyan o bakışları

Sonra bizi görünce zıplaya zıplaya gelmesi 13 yaşındaki koca kızın

Hergün sabah işe giderken beni beklemesi, otobüs gelene kadar onu sevmem geliyor

Ne zaman sevilmek istese sırtüstü yatıp yüzüme bakması, beni sevdiğini göstermek için patisini elimin üstüne koyması geliyor

Otobüse her bindiğimde giriş kapısının önüne oturup beni uğurlaması, giden otobüse öylece bakması geliyor…

Acelemiz varsa dahi onu istediği kadar sevmediysek ağlaması bizi bırakmaması geliyor aklıma, tek beklentisinin sevgi olması…

Sonra eğer eve gidiyorsak eve kadar bizimle gelmesi poposunu sallaya sallaya kısacık bacaklarıyla tatlış tatlış yürümesi geliyor aklıma

Gözlerimin içine bakması, vedalaşması, ve sanki olanlar onunda çok zoruna gitmiş gibi ağlaması geliyor…

Dünyanın en güzel tüyleri geliyor aklıma. Sevmeyen bilmez zeytom herzaman yumuşacık kapkara tüylere sahipti. Onu severken stres atardınız. Nasıl severseniz sevin hiç sesini çıkarmazdı, mıncıklardık bizde yanaklarını gıdınısı. Hep hayalimizdeydi onu alıp eve sarılıp yatmak

Koca gözlü siyah saçlı çok güzel bir kızdı o. Öyle naifti ki sıcaktan bunalmasın diye tüylerini kesince depresyona girerdi… Birazcık tüylerini keselim diye makasla gittik ilk defa bizden kaçtı 🙂

Özgürlüğüne çok düşkün kendi sevdikleri, sevenleri olan bir candı zeytom, kocaman bir yuva yaptık ama o hep sevdiği çalının altında yatmaktan hiç vazgeçmedi.

Sonra zeytomun yanına başka bir köpek daha geldi yavrularıyla… Belki başka köpek olsa kabul etmezdi yuvasına başka bi sürü yavru köpek ve anneyi. Ama onun kocaman yüreği o yavrulara da sahip çıktı.

Güvenlikten abileri ablaları oldu zeytomun. Zaten en çok onlarla vakit geçiriyordu, onlara yarenlik ediyordu kulübelerinde

Ama bu zalim bu çıkarcı merhametsiz dünya zeytoma da çok eziyet etti…

Gökgürültüsünden korkup gidip pınar ablasına sığınacak kadar çocuk olan zeytomdan birileri “korktuğunu” ifade ediyordu, ne garip.

Halbuki biz onu site dışında bir yerde havlarken gördüğümüzde çok şaşırmıştık, o kadar sakin bir köpekti.

Her geçişimizde selamlardık onu, giderken el sallardık, işte tamda hep durduğu sevdiklerine baktığı o yerde altına aldı o zalim zeytomu…

İşte böyle zeytom, hep güzel şeylerle hatırlıyoruz seni… Umarım şimdi herşey daha güzel olmuştur senin için… Hep aklımızdasın bil olur mu?

Eren

Yorum Bırak

Mail adresiniz yayınlanmayacaktır. Gerekli *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.