Merhaba.
Dedikodu yapmak için kendini tutamayan insanlar gibi hissediyorum kendimi… Hadi başlayalım.
Konumuzun odağı bilgi yığınları… Hemen çevresinden dolaşarak dalalım konumuza…
Büyük patlamayla birlikte karmaşıklaşmaya başlayan evren varsa bu döngünün sonuna kadar karmaşıklaşarak devam edecek diyor kargaşa kuramı. Yani herşey sadelikten kompleks hale gelmeye devam edecek gibi duruyor… İşte burda buna dur diyen bişey var. İnsan. İnsan zihninin bu konudaki en büyük olayı dağınıklığı anlayamıyor olmasıdır. Bu nedenle anlayamadığı herşeyi düzenli hale getirmek için değiştirecek, bi kalıba sokmaya çalışacak…
Wikipedia yı düşünün, sözlükleri, ansiklopedileri ve yazılımcılar için veritabanlarını ve sınıfları düşünün. Hepsi tek bir amacın çabası. Düzen.
Etrafında yeterince döndüğümüze göre konuya girebiliriz. Veritabanlarımız var, sonra iletişim ağlarımız var. İşte bu gidişatın birde geleceği var. Küresel veritabanları…
Hadi hayal kuralım. Yine zihinlerdeyiz (Bu konuda bu yazıyı okumanızda fayda var). Düşünüyorsunuz “Karaca nedir?”. Ve süreç başlıyor. Cebimizde ki cihaz internete bağlanıyor ve karaca kelimesinin ifade ettiği herşeyden size bir seçenek sunuyor. Hayvan – Marka – Kişi vb. Siz ordan hayvanı seçtiğinizde global veritabanına bağlanarak bilgi evreninde ki miraslar aracılığıyla hayvanlara kadar gelip karacayı buluyor ve kolektif veritabanıda karaca hayvanına dair ne bilgi varsa bize dönderiyor. Ve düşünün ki kim karaca hakkında ne öğrendiyse bu veritabanında gereken yere o bilgiyi yerleştiriyor.
Bu yöntemin bence gidebileceği ütopya veritabanı içinde bir evren oluşturmakdır. Herşeyin bir atomdan miras alarak oluşturulduğu bir evrenin tüm bilgisine haiz bir veritabanı.